Zabytkowe miasto, jedno z najstarszych w Sudetach, położone w Kotlinie Kłodzkiej w Górach Złotych. Znane uzdrowisko z licznymi źródłami, wykorzystywanymi w leczeniu chorób narządów ruchu, naczyń wieńcowych i chorób skórnych. Doskonała baza wypadowa zarówno dla narciarzy jak i dla turystów.
ZAKWATEROWANIE:
DOM WYPOCZYNKOWY “CECYLIA” – znajduje się w centrum Starego Zdroju miasta Lądek. Kameralny ośrodek dysponuje 50 miejscami , pokoje 2,3,4-osobowe z pełnym węzłem sanitarnym. pojedynczymi tapczanami, szafkami nocnymi, stołem lub ławą, krzesłami i szafą. Na terenie ośrodka znajduje się: izolatką, salą telewizyjną, świetlica z piłkarzykami i stołem do ping-ponga, jadalnią, miejsce na ognisko. Sala telewizyjna przystosowana do organizowania dyskotek. Teren ośrodka częściowo ogrodzony, bezpieczny, z uwagi na położenie przy mało ruchliwej ulicy. W bezpośrednim sąsiedztwie ośrodka znajduje się Kaplica Św. Jerzego, Wieża zegarowa i Dom Zdrojowy.
PENSJONATY na terenie Lądka Zdrój i Złotego Stoku o przybliżonym standardzie j.w.
5-DNIOWY PROGRAM
1 dzień: przejazd autokarem na do Lądka-Zdrój (obiad na trasie), zakwaterowanie, kolacja
2 dzień: śniadanie, spacer po Lądku Zdroju - Park Zdrojowy, Rynek, Pijalnia Wód (degustacja wód mineralnych w Pijalni Zdrojowej), obiad, zajęcia sportowe, kolacja
3 dzień: śniadanie, wycieczka autokarowa z przewodnikiem do Kopalni Złota w Złotym Stoku - jedynej w Polsce udostępnionej dla zwiedzających, obiad, turniej strzelecki i łuczniczy, kolacja, zajęcia własne
4 dzień: śniadanie, wycieczka terenowa na trasie Trojak-Zamek Karpień lub na Cierniak do Jaskini Radochowskiej, obiad, przejazd do Stronia Śląskiego i zajęcia na basenie krytym, kolacja w postaci ogniska z pieczeniem kiełbasek, dyskoteka
5 dzień: śniadanie, wykwaterowanie, powrót do Warszawy (po trasie obiad i zwiedzanie Jaskini Niedźwiedziej)
PROGRAM FAKULTATYWNY
- całodniowa wycieczka autokarowa do Pragi, zwiedzanie miasta z polskojęzycznym przewodnikiem
- wycieczka autokarowa do Wiednia / 2 dni/ z noclegiem i śniadaniem
Pobierz pełny opis wycieczki
Proponowane trasy do zwiedzania:
Trojak - Zamek Karpień Dalsze spacery (do 4 godzin) to wejście na Trojak 766 m n.p.m. Idziemy szlakiem niebies-kim od "Jerzego" do góry. Z tarasu widokowego na Trojaku, przy dobrej widoczności, można zobaczyć panoramę Gór Złotych, Bialskich, Masywu Śnieżnika, Krowiarek i dolinę Białej Lądeckiej. Dalej z Trojaka szlakiem niebieskim można dojść do Rozdroża Zamkowego i wielką okólną wrócić do Lądka lub dalej szlakiem niebieskim i zielonym dojść do ruin zamku Karpień. Ewentualnie szlakiem zielonym w kierunku Przełęczy Lądeckiej do kaplicy leśników i myśliwych w miejscu byłej wsi Karpów - powrót do Lądka wielką okólną lub ul. Zamkową.
Szlak spacerowy Od 2 lat funkcjonuje szlak spacerowy oznakowany kwadratami biało czerwonymi - czas przejścia ok. 4 godz. Wędrówkę najlepiej rozpocząć od BORT PTTK, przejść przez most na Białej Lądeckiej dalej Dzielec - wieś Stójków, most na Białej Lądeckiej - Stołowe Skałki - źródło Św. Antoniego - Królówka - ruiny zamku Karpień - Rozdroże Zamkowe - Trojak - Rozdroże południowe - źródło Św. Jadwigi - arboretum – BORT PTTK.
Cierniak - Jaskinia Radochowska Szlakiem niebieskim doliną Białej Lądeckiej przez Cierniak (595 m n.p.m.) do Jaskini Radochowskiej. Na Cierniaku kaplica MB - miejsce pątnicze, pozos-tałość po kalwarii. Dalej przez potok Jaskiniec do Jaskini Radochowskiej - należy mieć własne latarki
Jaskinia położona jest we wnętrzu góry Stromej, jednego z ramion Śnieżnika Kłodzkiego, największego zespołu górskiego polskich Sudetów Wschodnich. Wejście do jaskini znajduje się na wysokości ok. 800 m n.p.m., 10 - 15 m nad dnem doliny Kleśnicy. Powstała w wyniku działania procesów niszczenia i rozpuszczania marmurów przez wody płynące i przenikające w głąb górotworu. Procesy te rozpoczęły się prawdopodobnie około 50 mln lat temu i zachodzą do dzisiaj. Wtedy też powstały pierwsze korytarze i sale Jaskini Niedźwiedziej. Nie poznana jeszcze do końca, współczesna sieć korytarzy o długości ponad 2,5 km. rozwinięta jest na trzech poziomach: górnym, środkowym i dolnym. Niszczony naturalnymi procesami geologicznymi poziom górny jaskini zachowany jest w niewielkich fragmentach korytarzy i szczelin. Poziom środkowy jaskini udostępniono zwiedzającym prowadząc trasę turystyczną przez jedne z najciekawszych części jaskini. Najdłuższy, trudno dostępny poziom dolny odwiedzają jedynie speleolodzy i naukowcy.
Październik 1966 r. -w kamieniołomie Kletno III odsłonięto otwór w kształcie poziomej szczeliny. Prowadził on do niewielkiej komory nazwanej Salą Niedźwiedzia. Znajdowało się tam namulisko, z którego sterczały liczne kości dużych ssaków. Najwięcej było kości niedźwiedzia jaskiniowego. Część końcowa tej sali zachowała się do dzisiaj i jest widoczna w śluzie wejściowej do Jaskini.
Do końca 1966 r. odkryto korytarze środkowego piętra jaskini po Salę Lwa oraz dolne partie, co sprawiło, że długość jaskini sięgała już 200 m. W kolejnych latach prowadzono tam intensywne badania naukowe. Nie znaleziono jednak przekonywujących śladów pobytu w jaskini człowieka paleolitycznego (poza dwoma kłami niedźwiedzia jaskiniowego ze śladami obróbki).
3 grudnia 1967 r. po zakończeniu wykopu w stropie tej sali dokonano odkrycia Sal Pałacowych, Korytarza Człowieka Pierwotnego z przyległymi korytarzami (nazwanego tak ze względu na panujące tam warunki, odpowiednie do stworzenia schronienia dla człowieka). Jaskinia liczyła teraz już 350 m.
W latach 1968-69 prowadzono dalszą eksplorację, w trakcie których odkryto tzw. stare wrocławskie piętro, położone za Salą Blokową oraz silnie strzaskane tektonicznie partie z Korytarzem Wodnym. W grudniu 1971 r. długość jaskini przekraczała 800 m. W dniach 26-29 stycznia 1972 r. sześcioosobowy zespół odkrył duży system korytarzy i sal nazwany dolnym nowym poziomem jaskini o łącznej długości ponad 1 km. Kolejne prace skupiały się na penetracji Komina Maurycego w Sali Szampańskiej i przekopach w Korytarzach Błotnych, położonych tuż za wielką szczeliną w dolnym piętrze jaskini. W ich wyniku długość jaskini przekroczyła 2,5 km. Od roku 1977 Jaskinię Niedźwiedzią wraz z otaczającą ją otuliną uznano prawnie chronionym rezerwatem przyrody. 11 czerwca 1983 r. po ośmioletnich pracach przygotowawczych otwarto Jaskinię Niedźwiedzią dla ruchu turystycznego.
Kopalnia Złota w Złotym Stoku k. Lądka Zdrój
Najstarsze prace wydobywcze prowadzono w okolicach Złotego Stoku już około 2000 lat p.n.e. Od tego czasu aż do lat dzisiejszych zdołano wydrążyć przeszło 300 km sztolni, szybów i chodników rozmieszczonych aż na 21 poziomach. Pierwszy zapis o prowadzonych tu robotach górniczych pochodzi z 1273 r. Jest to przywilej na poszukiwania górnicze nadany klasztorowi Cystersów w Kamieńcu Ząbkowickim przez księcia wrocławskiego i krakowskiego Henryka IV Probusa. Kopalnie złotostockie przez wiele następnych lat przechodziły z rąk do rąk, prace górnicze trwały jednak nieprzerwanie, a ich efektywność sprawiła, że w XV w. szczyciły się rangą najbardziej wydajnych na Śląsku.
W tym to czasie udział w tutejszym gwarectwie wykupił znany krakowski rzeźbiarz Wit Stwosz. Pieniądze, które otrzymał za wykonanie ołtarza w Kościele Mariackim w Krakowie, miały zostać wg rodziny Fugerrów (głównych udziałowców) podwojone, a nawet potrojone. Niestety wyczerpywanie się złotonośnych złóż doprowadziło artystę do bankructwa. Wit Stwosz w desperacji zdecydował się na fałszerstwo weksla, za co został osadzony w więzieniu we Wrocławiu, a następnie stracony w Norymberdze. Pierwsza połowa XV w. nie była szczęśliwa dla Złotego Stoku. Przez miasto przetoczyły się wojny husyckie (1419-1434), niosąc ze sobą liczne zniszczenia i pożary. Dopiero względna stabilizacja drugiej połowy XV w. przyniosła możliwość odbudowy i Rozwoju miejscowości. W 1484 r. ustanowiono tu Urząd Górniczy, a w 1491 r. nadano miastu herb, sztandar i prawo wolności górniczej.
Największy rozkwit górnictwa złota przypadł w Złotym Stoku na początek XVI w. W 1507 r. przeniesiono tu z men-nicę książęcą i zaczęto bić złote dukaty. W drugiej dekadzie XVI w. zaczęły tu inwestować europejskie spółki górniczo-hutnicze. W tym czasie ze swoich prawie 200 kopalni Złoty Stok dostarczał około 8% całej europejskiej produkcji złota. W 1848 r. opracowana przez Plattnera metoda produkcji złota, polegająca na chlorowaniu wyprażonej rudy, a następnie wyługiwaniu czystego złota ze związków chlorkowych, doprowadziła go do takiej zamożności, że w krótkim czasie wykupił wszystkie tereny górnicze w okolicach Złotego Stoku. Jego spadkobiercy utrzymywali tę własność aż do 1945 r. Za ich rządów wprowadzono wiele nowinek technicznych, a wśród nich kolejkę elektryczną, transportującą urobek udostępnioną dziś do zwiedzania sztolnią "Gertruda". Działania II wojny światowej nie przyniosły zniszczeń w kopalni, a po jej zakończeniu Niemcy przekazali całość władzom polskim w stanie nienaruszonym. Pracę w kopalni podjęli górnicy, sprowadzeni tu z Górnego Śląska. W laboratorium przez pewien czas pracował jeszcze niemiecki pracownik, który szkolił nowych użytkowników w prawidłowej obsłudze urządzeń. W 1948 r. wszczęto poszukiwania nowych złóż, a w 1962 r. kopalnię zamknięto. Na przestrzeni całego okresu wydobywczego, tj. w ciągu ponad 700 lat, wydobyto w Złotym Stoku ok. 16 ton czystego złota.
W 1996 roku uruchomiono Podziemną Trasę Turystyczną "Kopalnia Złota". Do tej pory udało się udostępnić dwie niezwykle ciekawe sztolnie: "Sztolnię Gertuda" i "Sztolnię Czarną Górną" z jedynym w Polsce podziemnym wodospadem (8 m wysokości). Kopania złota w Złotym Stoku czeka jeszcze na swoich odkrywców. Eksploratorzy mogą się natknąć na wiele pozostałości minionych wieków, począwszy od szczątków pracujących tu niegdyś górników, którzy nigdy nie zostali wydobyci po katastrofach górniczych, czy w końcu na tajemnice III Rzeszy skrzętnie skrywane przed oczami ciekawskich przez zawaliska skalne
Zdjęcia z jaskini poniżej |